Συχνές ερωτήσεις για παιδί

Είμαι μητέρα ενός κοριτσιου 4,5 χρονών και ενός αγοριού 2,5 χρονών. Η κόρη μου φέτος αρχίσε στο νηπιαγωγείο, μέχρι τώρα τη φροντίδα της είχα εγώ και ο άντρας μου και η γιαγιά και ο παππούς όταν απουσιάζαμε στην εργασία μας. Η κόρη μου είναι ένα ήσυχο και ντροπαλό παιδί που δεν είχε ιδιαίτερες συναναστροφές με άλλα παιδιά της ηλικίας της. Επίσης να σας αναφέρω ότι φέτος καταφέραμε και βγάλαμε τα πανάκια επειδή στο σπίτι είχαμε και το μικρότερο παιδί. Την πρώτη βδομάδα η κόρη μου ήταν ενθουσιασμένη με το σχολείο, πηγαίναμε χωρίς πρόβλημα, ήταν χαρούμενη και το σαββατοκυρίακο που μεσολάβησε ρωτούσε συνεχώς πότε θα ξαναπάει στο σχολειο. Μια βδομάδα λοιπόν μετα την έναρξη το παιδί, από ότι μου είπε αργότερα, πήγε τουαλέττα την ώρα του διαλείμματος και στην τουαλέττα δεν είχε χαρτί για να σκουπιστεί με αποτέλεσμα να τρομοκρατηθεί τόσο πολύ που ήταν μόνο του και κανένας δεν ήταν εκεί για να το ακούσει και να το βοηθήσει, που αρχισε να φωνάζει και να κλαίει σπαρακτικά και πέρασε κάποιο διάστημα μέχρι να την ακουσουν και δεν ξέρω αν της μίλησαν και κάπως έντονα όταν την άκουσαν πάντως από εκείνη τη μέρα δεν θέλει να ξαναπάει στο σχολείο και μου λέει συνέχεια"φοβάμαι το σχολείο" και "φοβάμαι που φεύγεις και μ΄αφήνεις" και "δεν θέλω να πάω σε κανένα άλλο σχολείο"... Οι δασκάλες δεν μου ανάφεραν καθόλου το περιστατικό εκείνη τη μέρα, μόνο την επόμενη μέρα που πήγαμε και έβλεπα ότι η κόρη μου ήταν κάπως ανήσυχη, αγχομένη και έτοιμη να κλάψει που θα έφευγα ρώτησα αν συνεβηκε κάτι και φυσικά μου είπαν κάτι άλλο ότι πανικοβλήθηκε που πήγε τουαλέττα και δεν μπορούσε να σκουπιστεί... Φυσικά πίστεψα το παιδί μου γιατί δεν είχε κανένα λόγο να μου πει ψέματα.. Δεν ξέρω τι να κάνω, δεν μπορώ να βλέπω το παιδί μου να κλαίει και να οδύρεται κάθε φορά που το παίρνω και το αφήνω στο νηπιαγωγείο και που μετα από μιά ώρα πηγαίνω να την πάρω γιατί δεν σταματά να κλαίει και να με ζητά... Έχω τόσες πολλές τύψεις γι' αυτό που κάνω που μέχρι να περάσει εκείνη η μία ώρα είμαι στο αυτοκίνητο και κλάιω και εγώ... Της έχει δημιουργηθεί φοβία ότι την εγκαταλείπω με το να την αφήνω σε άτομα που της είναι άγνωστα ενώ κλαίει και με τραβά για να μην φύγω; Είναι φυσιολογική αυτή η αντίδραση; Πέστε μου τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω το παιδί μου να ξεπεράσει αυτή την τραυματική εμπειρία που είχε;